(1614)  Page(s) Section Autumn, pl. 1.  Includes photo(s).
 
Clematis Altera Species
Dod: Flore Purpureo
Clematis altera à Dodoneo descripta, Gecis quoquo Е‘πϒχτίs & latinis Ambuxum dicta, circa Autumnum ferè florescens, sarmentis in altum assurgit, longioribus, tenuibus, nodosis ac rubescentibus, quibus firmiter instar hederæ, arboribus, alijs'que rebus vicinis adheret. Multa illi folia scissa ac divisa, lata, venosa, & Flammulæ prioris non dissimilia; gustu acri ac fervido. Flores sunt magni, & admodum elegantes, ab extremis ramulis tenuibus singuli propendentes; quatuor tantum folijs crucis in formam decussatis, constantes; purpurei coloris, modò ac cæruleum, modo ad rubidummagis accedentis; cuius meditullium occupant quædam stamina villosa. Semen est planum, & in capitula rotunda congestum, longâ villosâ reflexâ'que caudâ exornatum; quod in Autumno maturescit. Tadix oblonga, tenuis, obliquas hinc inde spargens fibras flavescentes. In Italiâ & Hispaniâ sponte passim juxta sepes & vias provenit; apud Belgas verò nostros, non nis in hortis curiosorum invenitur.
 

(1614)  Page(s) Section Summer, Pl. 12.  Includes photo(s).
 
Rosa Alba, Pleno Flore. Rubra, Prænestina.
Inter omnes flores principatum Rosa facilè obtinet; eiusque in coronis omnibus usus propè nimius, adeò ut Poëtarum versibusdecantissima hodie per tot elegantium adhuc scriptorum vireta immortalem odoris fragrantiam spargere videatur. Plurima hæc varietate sæcunda est. At in satiuarum Rosarum censu hæc prior proceritate caulium sive ramorum reliquas superat; flores ferens candidos perquam odoratos, multorum foliorum. Quæ verò sequitur Prænestina brevior est, virgis bicubitalibus aut altioribus, flore eleganter quidem rubente, sed minus quam Milesiæ, multiplci foliorum ordine conspicuo , odore grato & perqùam iucundo.

(1614)  Page(s) Summer, Pl. 1.  
 
Paeonia Fæmina Maxima. Pæonia à Pæone inventore dicta, à Græcis Glycisida, quod grana mali punici granis similia habere videatur: huius fæminæ caules, secus ac maris, parum aut nihil rubent; folia incondita, hipposelini, quod à Thephrasto Smyrnion appellatur, ferè modo laciniata, & singularia angustiora qùam maris; supernâ parte virentiora,inferiore albicantiora: flores sunt maximi ex purpurâ splendidè rubescentes, & tanto quandòque foliorum numero luxuriantes, rotundum; & grana quædam coccineo colore minus tamen qùam masculæ Pæoniæ splendentia: radices ab uno capite multe descendunt glandulosæ, veri Asphodeli radicibus similes, sed multò crassiores & logiores; à quibus sæpèaliæ duæ aut tres procedunt, eiusdem omnino formæ. Floret Maio mense, hortorum ornamentum.

(1614)  Page(s) Section summer, pl. 12.  Includes photo(s).
 
Rosa Alba, Pleno Flore. Rubra, Prænestina.
Inter omnes flores principatum Rosa facilè obtinet; eiusque in coronis omnibus usus propè nimius, adeò ut Poëtarum versibusdecantissima hodie per tot elegantium adhuc scriptorum vireta immortalem odoris fragrantiam spargere videatur. Plurima hæc varietate sæcunda est. At in satiuarum Rosarum censu hæc prior proceritate caulium sive ramorum reliquas superat; flores ferens candidos perquam odoratos, multorum foliorum. Quæ verò sequitur Prænestina brevior est, virgis bicubitalibus aut altioribus, flore eleganter quidem rubente, sed minus quam Milesiæ, multiplci foliorum ordine conspicuo , odore grato & perqùam iucundo.

(1614)  Page(s) Section Summer, Pl. 13.  Includes photo(s).
 
Rosa Centifolia Batavica. Rosa Versicolor.
Rosa centifolia, a numero foliorum in flore sic dicta, & Batavica a loco in quo copiosè nascitur, etiam veteribus non ignota fuit cùm eius celeberrimi scriptores meminerint Theophrastus in hist: Plantarum, Plinius in Nat : hist : Athenæus in libris Diptno quam in Campaniâ Italiæ ac circa Philippos Græciæ reperiri tradunt. Clusius in nonnullis locis iro in flore folia se numerasse refert exhinsecus maiora, intrinsecus pusillafilorum in medio locum explentia, & in ipsum calycem reflexa, odorem autem deprehendisse ad albæ rosæ odorem accedentem, colorem etiam Prænestinæ non admodum dissimilem licet dilutiorem.
Illi congener esse videtur elegans hæc rosa Prænestinæ similis forma & magnitudine; quæ ut plurimùm dimidiâ ex parte candida, aut tertiâ duntaxat ex parte alba , vel nunc integra alba, modo integra rubra inter se commixta, conspiciuntur.

(1614)  Page(s) Section Summer, Pl. 13.  
 
Rosa Centifolia Batavica. Rosa Versicolor.
Rosa centifolia, a numero foliorum in flore sic dicta, & Batavica a loco in quo copiosè nascitur, etiam veteribus non ignota fuit cùm eius celeberrimi scriptores meminerint Theophrastus in hist: Plantarum, Plinius in Nat : hist : Athenæus in libris Diptno quam in Campaniâ Italiæ ac circa Philippos Græciæ reperiri tradunt. Clusius in nonnullis locis iro in flore folia se numerasse refert exhinsecus maiora, intrinsecus pusillafilorum in medio locum explentia, & in ipsum calycem reflexa, odorem autem deprehendisse ad albæ rosæ odorem accedentem, colorem etiam Prænestinæ non admodum dissimilem licet dilutiorem.
Illi congener esse videtur elegans hæc rosa Prænestinæ similis forma & magnitudine; quæ ut plurimùm dimidiâ ex parte candida, aut tertiâ duntaxat ex parte alba , vel nunc integra alba, modo integra rubra inter se commixta, conspiciuntur.

[Translation: ...similar in form and size to Rosa praenestina, some of them half white, or a third, or the whole white, mixed together with others which are red...]

(1614)  Page(s) Section Autumn, pl. 2.  Includes photo(s).
 
Rosa Moschata Pleno Flore
Rosa Moschata multiplex pleno flore simplici rarior est; colore candidissimo ac purissimo, odore admodum fragranti (quo tamen à simplici superatur), suavissima, & moschum proximè referens: unde & ei nomen ab Hetruscis inditum. Damascenu hanc nonnulli appellant. Quidam etiam Plinij Corneolam sive Coroneolam, arbitrantur; quam mediâ magnitudineautumnaleem, odoriferam, & coronis faciendisaptam, tradit. Spinas habit rariores, acutas admodum & reflexas spadicij coloris. In cæteris ferè cum alijs rosarum stirpibus convenire videtur, nisi quod in Augusto tandem ac Septembri florem emittat. Suprant quoque humide aërie & spirituose partes, in Damascena hisce sive Moschettis, quas cum candidis & dilutè rubentis prestantiores, Mathiolus scribit: atque ex his eâ de causa elicitur gratissimi ac suavissimi odoris liquor, ad varios in medicinis usus aptissimus; qui ferè ex alijs rosis inodorus est.